ثمین مهابادیان(مهاباد اردستان)

اگه هنوز وایستادم و تو نشسته ای ؛ شرمنده ام! اگه رو به آسمون دلت بساطم رو پهن کردم و شما هفت پشت غریبه به ما ترکیب خودت رو چیده ای من شرمنده ام! اگه وسط بهار، سرما تو پوست ما رفته ولی درعوض شما با گل های قالی هم عکس یادگاری داری. اگه هنوزم بلانسبت این زندگی نفس می کشیم و محو دوست داشتنتیم و شما بی خبر از اندازه ی دوست داشتن ما. اگه نتونستم برسونم به وقت کی دوست داشتنت زبان آدمیزاد چقدر می گیرد.

مبتدی ترین پرتاب کنندهای دیسک هم می دانند اگر فقط چند گام اضافه و نابجا برداشته باشند باوجود طولانی ترین پرتاب ها ،کارشان بی حاصل وانرژی شان را هدرداده اندو داوری اعلام می کند خطاااااا. برای قدم از قدم برداشتن در هر زمان از مسابقه زندگی باید مواظب باشیم .مواظب قوانین ،قاعده هاوارزش هایی که وجود دارد. اینجا همه آدم هاداورهستند و چندان مقید به پذیرش خطای شما وفرصتی دوباره دادن برای جبران آن نیستند. داور بازی به هر پرتاب کننده ای چند فرصت می دهد اما فرصت